Bouwverslag       

Start Omhoog

 

 

Het plan

In het voorjaar 2005 besloten we (Saskia, Tim, Katinka, Claudia, Ina en Rob) gezamelijk om onze zomervakantie te investeren in het aanleggen van een zwembad. Er was een vakantie van 6 weken, we dachten een plan te kunnen maken waarin we in de vakantie het bad klaar konden hebben.

Eerst maar eens zoeken op internet of er anderen waren die ons voor gingen, dat viel tegen. Er waren wel mensen die een zwembad hadden en dat zelf hadden gemaakt, maar grote delen van het werk werden uitbesteed aan aannemers of zwembadbouwers.

Wat vooral opviel tijdens deze zoektochten was het ontbreken van Nederlandse sites waar beschreven werd hoe je zelf een zwembad bouwt. Er was een Duitse site en een Belgische, maar bouwtekeningen waren steeds zeer summier, en de professionele zwembadbouwers in Nederland houden niet van "doe het zelvers". Een zwembad is een "elitaire" zaak en daar moet voor betaald worden, het moet exclusief blijven.

Wel kwamen we kleine speelbaden tegen, uitgegraven en een kunststofbak in de grond, maar dat was niet wat we wilden.

Het doel

Een rond zwembad van 2 meter diep, waar je van alle kanten zo in kon duiken. Met een trap om in het water te kunnen lopen. Ook moest het zo'n blauwe kleur krijgen zoals de zwembaden in Zuid Europa hebben. En natuurlijk helder water, liefst met zo min mogelijk chloor.

Als je rondsurft op het net kom je mooie plaatjes tegen en schijnt altijd de zon. Voor ons waren er veel hoofdbrekens. Hoe houd je het water helder? Hoe krijg je het water op temperatuur? Hoe wil je het bad bekleden? Tegels, verf of nog anders.

Maar bovenal hoe krijg je een zwembad voor een "vakantiebudget"? Is het mogelijk om alles zelf te doen en voor 3000 euro klaar te zijn?

Het concept

Een rondzwembad, 7 meter in doorsnee, 2 meter diep. De wanden en de bodem van beton met wapening matten, de bekleding was van later zorg. een concept plan werd opgesteld:

Het graafwerk zou de helft ( 3 weken) van de vakantie in beslag nemen.  Een berekening bracht ons op 50 kruiwagens per dag, 21 dagen lang. Dan zouden we ongeveer 70 m3 grond hebben verzet. Met 5 personen was dat maar 10 kruiwagens per dag.

Vervolgens hadden we een week voor de bekisting, een week voor het beton storten en weer week voor de afwerking. Moet lukken zou je zeggen.

Het werk

Eerst alles bestellen, voorafgaande aan de vakantie. Een vrachtwagen met grint en zand, 50 zakken portlandcement en 10 betongaas matten van 2x5 meter. Plus wat pvc-buizen voor afvoer etc.

We hadden 2 kruiwagens en voldoende spades. Aan de slag op dag één van de vakantie. Iedereen was vastberaden om zijn of haar steentje bij te dragen. De eerste laag wegscheppen ging vrij gemakkelijk. Zwarte tuingrond en na één spa diep geen gras meer.

Wat vooraf al meteen duidelijk was, de afgegraven grond moest daar worden neergelegd waar het ook zou kunnen blijven liggen, dus niet meteen naast de kuil, maar een eind verder op langs een houtwal. Het wegkruien was eigenlijk meer werk dan het uitspitten.

We werkten vaak in koppels van 2, de één schepte de kruiwagen vol, de ander reed en kiepte leeg, met 2 wagens deed je dan 20 kruiwagens 2 keer op een dag, nog geen 2 uur werk per persoon. Echter, op dag 3 ging het regenen en deden we niets, dat moest worden ingehaald en het bleek dat (wat we wel wisten) er varierend vanaf 0,75 - 1,25 meter een dikke harder leemlaag zat. We moesten bikken en hakken. Deze leemlaag was soms wel 75 cm dik. Door de regen werd alles glibberig en onbegaanbaar.

Na een week waren we in doorsnee nog geen meter diep en was de helft van onze graaf crew volstrekt zat van de klus. We kregen blaren en haalden onze target van 100 kruiwagens per dag maar zeer af en toe. Het leek een onbegonnen klus. Te meer daar het steeds zwaarder zou worden de volle kruiwagen met zand en leem naar boven de duwen en vervolgens te transporteren naar de steeds hoger wordende stortplek.

Toen we de 1,50 meter hadden gepaseerd werd het deels makkelijker, de leem was weg en er was slechts zand, morene zand uit de ijstijd, met veel grote veldkeien. We haalden zeker 3 volle kruiwagens grote veldkeien op, de grootsten zeker 50 cm in doorsnede.

Zouden we het gaan redden? Uiteindelijk reden we 2000 kruiwagens uit de kuil, het was zo zwaar dat op het laatst alleen de sterksten ze 2 meter naar boven konden rijden. We hadden zoals gepland een rond zwembad, een oplopend pad langs de rand maakte het mogelijk om de kruiwagens eruit te rijden. Op het laatst werd ook het krui-pad weggeschept, met het omhoog gooien van het zand uit de kuil in emmertjes.

De graafklus was geklaard na 4 weken, onze ruggen nog redelijk, wel wat stram en veel eelt in de handen. Wat aanvankelijk amper lukte (100 kruiwagens per dag) lukt op het laatst makkelijk. Onze conditie en doorzettingsvermogen nam toe.

De bekisting

Het plan was om tegen de afgegraven wand landbouwfolie te hangen, dan op 5 cm afstand de betonmatten te buigen /spannen en daarbinnen weer op 5 cm platen hardboard te plaatsen. Middels ondersteunende balken en latten moest alles op z'n plaats blijven als het beton er tussen werd gekieperd.

Eerst moest uiteraard de vloer gestort, piepschuim isolatie, tegen het warmte verlies, folie en dan een laag betongaasmatten. Hierop in 90 graden gebogen wapening en daarop later een 2de laag met wapening. (we lazen namelijk op verschillende plekken, dat de vloer of het hele bad wel eens omhoog zou kunnen komen door de druk van het grondwater, dus een goede verankering tussen boden en wand was noodzakelijk) De bodem bestond dus uiteindelijk uit 2 lagen beton van elk 8 -10 cm dik.

De wanden waren ook 10 cm dik, maar door de slapte van de "bekisting" (boardplaten op z'n plaats gehouden door wapeningsmatten) bolden de wanden uit en kreeg het bouwwerk op sommige plaatsen een dikte van wel 25 cm. Er ging te veel beton in en echt rond werd het niet.

Een fiasco dreigde zich af te tekenen. We hadden een sleuf langs de wand van 10 cm waarin het beton moest worden gekieperd. Daar we een zwembad hadden met een doorsnede van 7 meter, was de totale lengte van de wand ongeveer 22 meter, hoogte 2 meter. Dus een heleboel beton was nodig.

We waren meerdere dagen uren aan het beton maken. 5 emmers grint, 3 emmers zand en 1 emmer portland, met z'n 6-en, ieder deed z'n deel. Dit onderdeel was echt familie werk, hard door buffelen, hopend op een goed eindresultaat. De betonmolen begaf het, van de zoon van een collega een 2de hands overgenomen, die weer genoeg kracht had om het beton rond te draaien.

Het weer zat niet steeds mee, er vielen werkdagen uit. De moraal zakte soms tot onder het diepte punt. Maar na 6 weken was er een kuil van 2 meter diep, bekleed met 10 cm beton. In de aansluitende weekenden werd er een brede rand opgezet ook met beton, waardoor het geheel veel robuuster leek.

De klus leek geklaard.

De afwerking

 Tijdens de graaf en beton werkzaamhden werd hard nagedacht en gezocht naar mogelijke afwerking oplossingen. Er waren grofweg 3 opties; tegels (van die kleine blokjes op matjes), verf of folie. Er moest weer een afweging gemaakt worden tussen mooi en haalbaar. De mooiste opties waren uiteraard ook de duurste.

Om een indruk te geven: we hadden een oppervlak te bekleden / verven / tegelen van 2 x 22 + 3,5 x 3,5 x pi = ongeveer 60 m2 + de rand dan werd het ongeveer 75 vierkante meter.

Professionele zwembadverf kwam volgens onze schilder op ongeveer 50 euro / m2, dat was 3500 euro, ver boven het budget. Tegels dan, 15 euro / m2 glasmatjes de goedkoopste bij een bekende bouwmarkt, dan nog lijm en voegsel toch ook wel 1500 euro bij elkaar. Of zwembadfolie, een berekening bracht ons ook op een bedrag van 3000 euro. Wat te doen? Het werd te duur?

Besloten werd om, toen de rand erop zat en het begin september in middels nog erg zomers weer was om het zwembad zonder bekleding te laten vollopen en even te "genieten" van ons harde werken, desnoods dus in een grijs betonnen bad.

Helaas, het vullen lukte tot slecht 30 cm, vanaf daar hield het weglopen van het water gelijke tred met het vullen. Het bad was lek, en niet zo weinig ook, op meerdere plaatsen langs de rand op de overgang bodem en zijwand lekte het water weg. Het zag er slecht uit.

We zaten inmiddels op een investering van een kleine 1500 euro. (beton, wapening, isolatie en buizen) Wat nog moest was een bekleding en dan nog een pomp en een filter (voor een bad van onze omvang toch ook al gauw bedragen met 4 cijfers).

We besloten om in het voorjaar van 2006 verder te gaan, zwemmen zat er helaas niet meer in, maar we hadden een wel bestede zomervakantie. Een "graaf" ervaring rijker en een saamhorigheid wat betreft het realiseren van een gemeenschappelijk doel.

Zwembadfolie

Tijdens de winter periode op zoek geweest (vooral via internet) naar een firma of persoon die ons zou kunnen helpen het zwembad te bekleden. Door de vergiet die ons bad was, vielen de opties schilderen en betegelen eigenlijk af. We moesten een kunststof zak plaatsen die waterdicht zou zijn. Het bleek ons ook, dat vrijwel de meeste baden hier te lande worden bekleed met zwembadfolie. De verschillende firma's hadden de mooiste offertes, maar een rondbad, was wel extra duur en onpractisch.

Ook bleek dat er wel erg veel verschil zat tussen de offertes. Het varieerde van 2500 tot over de 6000 euro. Wederom een investering die er niet in zat. Tijdens rustig speurwerk bleek dat een rol zwembadfolie van voldoende dikte en sterkte ongeveer 450 euro most kosten, wij zouden iets minder dan 2 rollen nodig hebben. Zwembad folie is van PVC gemaakt en dat moet je aan elkaar "sealen" bij een bepaalde temperatuur. Kortom vakwerk en niet echt iets voor de doe het zelver. (achteraf bleek het toch niet echt moeilijk en zeker aan te raden als je niet te bang bent uitgevallen)

We maakten een deal met een bedrijf voor 2000 euro all in, in 2 werkdagen zou alles geplaatst worden.  Zoals elders op deze website kan je lezen over de Worteldagen, meteen na de Worteldagen 2006 zou er worden begonnen. Tijdens de Worteldagen zat Emiel met z'n voorstelling in het de lege betonnen bak met een voorstelling. Zie You Tube Worteldag Emiel, voor het filmpje van zijn verhaal.

 Het plaatsen van de folie nam alles bij elkaar 3 weken in beslag, het viel tegen, het bedrijf had ook andere klussen, het was een lastige klus. Rond, trap, rand etc. het resultaat was er, maar hield wat ons betreft niet over. Er was een zwembadblauwe zak in een betonnen tobbe.

En dan maar vullen, 70 m3 water, het duurde 3 volle dagen, helder koud water, zwemmen eindelijk bijna een jaar na de start van onze graaf werkzaamheden.

Pomp en filter

We hadden een oude weidepomp die voorlopig dienst zou kunnen doen als pomp en een dompelpomp op reserve, deze laatste zou tevens gebruikt worden als aanzuiger voor de stofzuiger om te bodem schoon te houden. Het filter werd heel ingenieus gemaakt van een plastic container (type zoals je die tegenwoordig overal in de weilanden ziet staan, witte bak met alluminium bekleding, inhoud 1 m3), met een kuub grint en wat buizen.

bouwtekening volgt

Ook oriënteerden we ons weer op het gebruik van weinig chloor. De aanschaf van een ionisator, aangedreven door een zonnecollector moest uitkomst bieden. Het water was 16 graden en buiten inmiddels juli, niet veel warmer. Chloor tabletjes in een ronddrijvend bakje.

Soms zwommen of spartelden we even in het water, dit bleef een maand helder maar werd toen steeds groener. We besloten alles er uit te pompen en omdat het inmiddels meer soep was dan zwemwater opnieuw te beginnen. De maand augustus, zwommen we regelnmatig, maar na terugkomst begin september uit Toscane, was het inmiddels weer groen in het zwembad.

We gaven de moed (wat betreft helder zwemwater) even op. Volgend jaar weer aan de slag. Meer chloor, een betere pomp een ander filter, nog eens goed nazoeken hoe het allemaal moet.

2007

Begin juni het bad leeg gepompt en alle wintertroep eruit gevist, er stond een meter water in van de winter en een laag drap. Alles schoongemaakt, de filter aan het werk. En vloeibare chloor ter beschikking, plus wat tabletten.

Bijna dagelijks met de hand stofzuigen en met de pomp de verontreiniging te lijf gaan. Het bleef slecht weer, (2007 was een zomer van niks) dus van veel zwemmen kwam weinig. Maar het leek heel wat.

Begin augustus werd het water echter weer groener, weer zoeken op internet. We gebruiken te weinig chloor, we zijn te voorzichtig. Wederom besloten het bad leeg te pompen en schoon te maken, zodat we nog een poosje in helder water kunnen zwemmen.

Het budget gaf weer mogelijkheden aan een volgende investering. De afwerking rondom, in de bouwvak vakantie werd 40 m2 klinkers aangerukt en rond een rond bad geplaatst. (begin nooit aan een rond  bad, zeker weer 100 stenen moeten kappen, diagonaal!)

Nu wordt het water schoongehouden met van die grote tabletten chloor, waar ook een algendoder bij in zit. Het stofzuigen geschied niet meer met de dompelpomp maar ook met de grintfilter (dom genoeg hebben we geen skimmers in het ontwerp opgenomen). Vanaf begin augustus bleef het water helder tot begin oktober.

De bladeren vallen nu weer veelvuldig, we vervaardigden een afdekzeil. Op z'n plaats gehouden met haringen en spanners, er onder pakken piepschuim. Voor onze 2 jonge poezen een prachtig waterbed, met blaadjes om achteraan te hollen.

Zal mij benieuwen wat de winter zal brengen.

Plannen voor 2008

- verwarming middels buis-collectoren

- betere beheersing van de water helderheid

- pomp en filter optimaliseren

En vooral veel zwemmen, met een tropische zomer!

Terug naar boven